ماهی و میگو را جزء محصولات گوشتی دریایی تقسیم بندی می کنند. حمل و نقل شیلات و محصولات دریایی جزء مواردی است که باید به کمک ماشین های یخچال دار و سردخانه ای انجام گیرد. به طور کلی شیلات نسبت به تغییرات دمایی حساسیت بالایی دارند، ممکن است با مقدار اندکی افزایش دما، کیفیت اولیه خود را از دست بدهند یا که فاسد شوند. در ادامه می خواهیم به موانع حمل و نقل ماهی و میگو و راه کارهای مناسب برای شیوه های جابه‌جایی آن بپردازیم.
چالش های حمل و نقل ماهی و میگو
حمل و نقل ماهی ، میگو و دیگر تولیدات صنعت شیلات در کلاس حمل محصولات غذایی حساس به دماست و به همین خاطر است که از یخچال های کامیونی برای حمل این محصولات استفاده می شود. گوشت آبزیان، از جمله ماهی ها و میگو خیلی زود بر اثر دمای بالا کیفیت اولیه خود را از دست می دهد، به خصوص اگر این ماهیان، جزو ماهیان آب های سرد دسته بندی شوند. همچنین بالا رفتن دما و باقی ماندن طولانی مدت این محصولات در دمای بیرون، منجر به فاسد شدن گوشت آبزیان خواهد شد، که نتیجه‌ی آن از دست رفتن سرمایه ماهی گیران و پرورش دهندگان شیلات است.
راه کار حمل و نقل ماهی و میگو چیست؟
با توضیحی که در بخش اول داده شد، حال می توانیم به سراغ راه کارهای مناسب برای حمل و نقل ماهی و میگو برویم. امروزه برای حمل محصولات غذایی حساس به دما از وسایل نقلیه یخچال دار استفاده می شود. این یخچال ها در ظرفیت های باری متنوع از وانت تا کامیون های چند تنی در بازار موجود هستند و ماهیگیران و تولید کنندگان متناسب با نیاز خود می توانند به سراغ آنها بروند.
نکته‌ی مهم در حمل و نقل مواد غذایی تازه دریایی، تعیین شرایط دمایی و رطوبتی مورد نیاز برای جابه‌جایی آنهاست. به طور معمول حمل آبزیان را باید در دماهای زیر صفری انجام داد چرا که این امر مدت ماندگاری آنها را افزایش داده و شرایط لازم برای حمل و نقل های طولانی‌تر را نیز به وجود می آورد. مورد بعدی، بحث رطوبت فریزرهای یخچالی است. پایین آمدن رطوبت در یخچال های حمل و نقلی می تواند باعث خشک شدن بافت گوشتی ماهی و میگو شود. به همین دلیل در زمان حمل باید شرایط رطوبتی را نیز متناسب با نوع بار تنظیم کرد.
مراحل جابه‌جایی ماهی و میگو
وقتی صحبت از حمل و نقل محصولی به میان می آید، باید مراحل حمل و نقل را درست از مرحله‌ی تولید و بارگیری در نظر گرفت. در حقیقت شرایط حمل و نقلی باید از همین مرحله چک شده، طبق یک پروتکل از پیش تعیین شده جلو برود.
مرحله‌ی اول: بارگیری
بارگیری نخستین مرحله در حمل و نقل ماهی و میگو است. دراین مرحله باید این آبزیان طبقه بندی شده، شست و شوی اولیه روی آنها انجام گیرد و آماده‌ی بسته بندی شوند. بسته بندی می تواند به صورت عمده یا متناسب با نوع توزیع انجام گیرد.
اگر هدف حمل و نقل در مسیرهای طولانی باشد، پیش از انجام مرحله بارگیری نیاز به یک مرحله‌ی پیش سردکردن نیز خواهد بود. در این مرحله محصولات بسته بندی شده به یک سردخانه‌ی ابتدایی منتقل می شوند و پس از انجماد، در داخل کانتینر بارگیری خواهند شد.
مرحله‌ی دوم: حمل و نقل
دومین مرحله از مراحل حمل و نقل ماهی و میگو، جابه‌جایی محصولات از درب سردخانه است. در این مرحله از کامیون های یخچالی زیر صفری استفاده می شود. نکته‌ی مهم این است که در طول مسیر باید به شکل پیوسته شرایط محیطی کانتینر یخچال چک شود. تنظیم کردن دما و رطوبت یخچال جزء مواردی است که باید طبق پروتکل رعایت گردد.
مرحله‌ی سوم: توزیع محصول
آخرین مرحله در حمل و نقل ماهی و میگو، رساندن محصول به فروشگاه های مواد غذایی است. مصرف کنندگان ماهی و میگوی خود را از طریق فروشگاه های پروتئینی خریداری می کنند. در مرحله‌ی تحویل محصول نیز لازم است یک سری از نکات بهداشتی به طور کامل رعایت گردد. از جمله اینکه باید دسترسی به یخچال کامیون فقط توسط خود راننده صورت بگیرد. دیگر اینکه باز و بسته شدن بیش از اندازه‌ی درب کامیون باعث برهم خوردن تعادل سرمایی و رطوبتی یخچال می شود. پس لازم است این مراحل به شکلی دقیق و طبق یک پروتکل مشخص انجام گیرد. تا نتیجه‌ی نهایی تحویل محصول با کیفیت به مصرف کننده باشد.
برای تکمیل بحث پیشنهاد می‌کنیم مقالۀ «شرایط ویژه حمل مواد غذایی حساس به دما» را نیز در ادامه بخوانید. برای کسب اطلاعات بیشتر و اطلاع از شرایط خرید محصولات امگا می‌توانید با شماره تلفن ۵۶۲۳۱۰۰۲-۰۲۱ و یا دیگر پل‌های ارتباطی با ما تماس بگیرید. همچنین می‌توانید با دنبال کردن صفحه اینستاگرام اومگا از آخرین اخبار و رویدادها نیز مطلع شوید.